Gisteren was het zover: Regilio Tuur maakte zijn grote comeback in de spotlight. In een conferentiezaal in Amsterdam stond hij, omringd door een gemengd gezelschap van acteurs, modellen, fashion-designers en bokslegendes, klaar om zijn verhaal opnieuw te vertellen. Da Bounce was er ook bij!
Regilio kondigde aan dat er een documentaire, een film én een boek over zijn leven aankomen. En die timing was geen toeval: dertig jaar geleden werd hij wereldkampioen in Ahoy.
Regilio’s verhaal is er een van vallen en opstaan. Als kind schreven doktoren hem af, maar hij bewees hen al snel het tegendeel. Ook tijdens de Olympische Spelen van 1988 geloofde niemand in hem. De Nederlandse sportbonden hadden zelfs een retourticket voor hem klaarliggen, ervan overtuigd dat hij kansloos was tegen de favoriet Kelcie Banks. Maar wat deed Regilio? Hij sloeg Banks knock-out en zette zichzelf wereldwijd op de kaart.
Fresh dressed met twee koffers in zijn hand, stapte Tuur het podium op. In die koffers zaten geen gewone spullen – ze bevatten zijn kampioensgordels uit het legendarische Madison Square Garden en zijn wereldtitelgordel. Die spullen lagen jarenlang veilig opgeborgen in een kluis, maar voor dit moment haalde hij ze tevoorschijn. Dit was een viering van zijn prestaties, en hij benadrukte het nogmaals: “Ik bén een legende. Als je wacht op erkenning van anderen, blijf je wachten. Zeker in Nederland.”
Regilio sprak met die typische “New York state of mind” die hij door de jaren heen eigen heeft gemaakt. Hij gaf toe dat zijn weg naar succes niets te maken had met geluk, maar alles met mentaliteit. Het was altijd vallen en opstaan. Zelfs na zijn bokscarrière bleef hij doorgaan, en nu is hij bezig met een nieuw avontuur: het bouwen van een technologiebedrijf met de ambitie om er een miljard dollar mee te verdienen. “The sky is the limit,” zei hij, zijn zelfvertrouwen duidelijk voelbaar.
